In het kader hieronder vind je een overzicht van de vijf meest recente blog berichten die ik op deze site heb geplaatst met direct daaronder mijn nieuwste blogpost. Ik vind het leuk om jullie reacties op mijn verhalen te lezen!
Om een van de andere artikelen te lezen, kun je op de desbetreffende titel klikken. Voor een overzicht van alle door mij geplaatste blogberichten op deze website klik je hier hier.
Deze blog gaat over depressie. Nou niet bij uitstek een prettig onderwerp om te lezen, laat staan om over te schrijven. En toch is het belangrijk dat er dingen over gedeeld worden voel ik. Ik vertel in dit blog over mijn eigen depressieve gevoelens en wat ik gedaan heb om daar uit te komen. En ik vertel over hoe mooi het leven van iemand eruit ziet na een depressie.
Het verschil tussen een depressie en depressieve gevoelens
Het verschil tussen depressieve gevoelens en een depressie is dat depressieve gevoelens komen en gaan. Je maakt dingen mee, dat vind je rot en daar voel je je wat somber over, dat vind je niet fijn en dat gaat weer voorbij. Een depressie daarentegen blijft langer hangen als een zware wolk of zware wolken, donkere luchten die gewoon dagenlang, soms wekenlang, soms wel maandenlang blijven hangen.
Het effect voor de omgeving
Het is voor de persoon zelf heel moeilijk en voor de omgeving vaak nog veel meer. Of misschien wel evenveel. Ze voelen zich machteloos en proberen van alles om iemand er uit te halen. Ze proberen met man en macht alles te doen wat in hun vermogen ligt om degene waar ze van houden uit de depressie te halen. Het is een lange weg die aan ze vreet, waardoor ze zelf ook somberder worden, instabiel en soms ook fysieke klachten krijgen van de spanning die het met zich mee brengt. Uiteindelijk gaat het hier ook over balans, dat je niet alleen voor de ander gaat zorgen, maar dat je ook blijft kijken wat je zelf nodig hebt en dat je de zon ook voor jezelf kan laten schijnen. Soms helpt letterlijk afstand nemen door een weekendje weg te gaan en weer te genieten van de kleine dingen van het leven. En doordat jij het dan los laat kan degene die depressief is weer meer ruimte voelen, in plaats van het schuldgevoel dat er is omdat de ander zo graag wil dat het anders wordt en jij het nog niet anders kan.
Bang zijn voor depressie
Mijn eigen ervaring met depressieve gevoelens is van nog niet zo heel lang geleden. En ik weet nog toen ik student was aan de Nederlandse Academie voor Psychotherapie dat we een boekje hadden van Alice Miller, het drama van het begaafde kind. De helft van het boekje ging over de kwaliteiten die je hebt waardoor je therapeut wordt zoals gevoelig zijn, intuïtief, af kunnen stemmen op mensen, zorg voor mensen hebben, je niet begrepen voelen als kind door je omgeving omdat je zo gevoelig bent, en daar je weg in vinden. Dat paste als een handschoen en dat ging helemaal over mij. Het tweede deel van het boekje ging over depressie en dat tweede deel heb ik nooit willen lezen. En voor een therapeut betekent dat dat dan in je schaduw zit. Dat betekent dat depressie of depressieve gevoelens niet het gebied is waar je wil zijn, daardoor ontken je dat je het hebt en dat is zo sterk dat je er zelfs niets over kunt lezen. Natuurlijk wist ik dat wel, omdat ik daarvoor in opleiding was als therapeut, dat daar wat zat. En het heeft best lang geduurd voordat ik daar wat mee kon.
Mijn eigen ervaring met depressie
Tot eind februari 2015 een goede vriend van mij zelfmoord pleegde. Het kwam plotseling, het kwam onverwacht en van alle mensen die ik ken was hij de laatste van wie ik had verwacht dat het zou gebeuren. Ik heb veel verdriet gehad, acuut, ik was helemaal kapot van het nieuws. Ik geloofde het niet. Het was teveel om te kunnen bevatten. Ik heb alleen maar gehuild. En vervolgens probeerde ik ook door te gaan. Ik zat net op een nieuwe opdracht als interim manager en ging samen met een collega een organisatie verandering doorvoeren. Dus het was belangrijk dat we dat vanaf dag 1 goed gingen neerzetten. En dat heb ik gedaan zo goed en zo kwaad als dat ging. En op het nippertje las ik de rouwkaart waar op stond dat ik nog een half uur had om op het afscheid te komen, terwijl de reistijd ook een half uur was. Dus ik ben meteen in de auto gestapt om hem nog te zien en gedag te zeggen. En toen ik hem daar zag liggen geloofde ik het zeker.
Omgaan met het verdriet na de zelfmoord van een goede vriend
En in de periode daarna ben ik op de overlevingsstand gegaan, zoals ik dat doe. Harder werken, doorgaan. Ook wel geprobeerd ruimte te maken voor mijn gevoel. Ik probeerde het ook op de spirituele manier weg te werken met gedachtes als ‘het hoort bij het leven’ en ‘het is zijn keuze’. Ik probeerde het ook te begrijpen, dus ik heb nog gezocht naar van alles op internet. Ik heb de aantekeningen van onze gesprekken nagekeken om te kijken of hij daar al signalen had gegeven.
Ik heb filmpjes bekeken die hij gemaakt had en geprobeerd om daar een diepere boodschap in te vinden. En dat vond ik op zich ook wel. Toen ik terug hoorde wat hij zei met het nieuws wat ik wist, luisterde ik toch heel anders naar wat hij gezegd had. En dat raakte me ook wel en ik dacht ‘waarom heb ik het niet gezien en gehoord?’., ‘waarom is hij niet bij mij gekomen?’. Mogelijk wilde hij me geen schuldgevoel geven. En hij is wel naar een psychiater en psycholoog geweest, hij heeft wel hulp gezocht.
Gedachtes over de zinloosheid van het leven
Het duurde ook even en uiteindelijk belandde ik in een depressie, ik had in ieder geval zware depressieve gevoelens. Het leek wel alsof ik ook in zijn energie terecht was gekomen. Ik zat aan de keukentafel voorover gebogen, zodat ik niet te veel om me heen kon zien. En ik vroeg me af ‘waar gaat dit leven over’ ‘waar gaat het over in deze wereld, deze oppervlakkigheid, deze snelle maatschappij. En ik kon het antwoord niet vinden, sterk nog, ik werd er zo depressief van dat ik alleen nog maar voor me uit kon staren.
Hoe ik er weer uit kwam
En gelukkig vroeg mijn vriend me wat ik nodig had. En ik zei ik heb een wandeling nodig en appeltaart. We zijn gaan wandelen, gaan luchten, aarden, ik heb gepraat, mijn verhaal gedaan, verdriet gevoeld, de leegte gevoeld. En uiteindelijk waren dat stappen de goede kant op en heeft me dat heel erg geholpen.
De depressie dwingt je om tot je essentie te komen
Nu help ik ook mensen vanuit mijn rol als psychotherapeut en Kundalini Yoga leraar met depressie. En ik heb ontdekt dat de combinatie van praten, mediteren, yoga een hele goede sleutel is. En dan niet alleen gewoon praten, maar therapeutisch praten, interventies doen. Mensen voelen zich begrepen, gehoord.
Het gaat er feitelijk niet om om heel diep te tasten in het verleden en op zoek te gaan naar de oorzaken en medicatie voor te schrijven, zoals in de psychiatrie gebruikelijk is. Wat bovendien trajecten van jaren zijn. Maar het gaat er wel over om iets heel dieps wat verborgen is voor de persoon zelf weer tevoorschijn te halen. Het gaat over de zin van het leven, de reden waarom je hier bent als persoon, wat je hier komt brengen, wat je hier komt doen, dat je daar naar toe beweegt. Dat je zo zat wordt van alles wat je in het leven aan het doen bent, wat niet meer klopt, wat niet meer in lijn ligt met je ziel. Dat je dat gaat leven. En daar dwingt de depressie je eigenlijk toe.
De depressie vanuit de medische invalshoek bekeken
Vanuit medisch oogpunt gaat een depressie over een stoornis en dat betekent dat je medicatie moet nemen om je emoties te balanceren. Dat gaat erover dat je jarenlange gesprekken hebt met psychiaters die stapje voor stapje gaan zoeken naar het verleden en daar met je over gaan praten.
Verbinding maken met het gevoel dat je niet wilt voelen
Terwijl in mijn beleving gaat het heel erg over wat wil je niet voelen? Wat stop je weg? En als je die gevoelens toelaat en dat gaat voelen, maak je ruimte voor wie je helemaal bent. Als je stukken van jezelf verdringt, dan voel je geen verbinding meer met je essentie.
Kom in beweging
Vaak gaan mensen dan ook niet meer naar buiten of juist urenlang achter de TV zitten, in je bed liggen, computerspelletjes doen om maar af te leiden van dat waar het echt over gaat. En in een depressie gaat het erover dat je in beweging komt. Letterlijk. Dus je gaat naar buiten, je hebt een dagritme. Je zorgt er in ieder geval voor dat je elke dag in de frisse lucht komt. Aarden is enorm belangrijk. Aarden betekent met je voeten op de grond, contact maken met je gevoel, wandelen, je lichaam in beweging brengen. En vanuit die beweging dat alles wat je hebt vastgezet weer losmaken. Dat is eigenlijk de basis.
Kom weer onder de mensen
En als je dat licht van buiten weer ziet en dan is het ook belangrijk om contacten te maken, om sociaal te zijn, om onder de mensen te komen. Want je bent ergens ook heel erg eenzaam. En die eenzaamheid houd je eigenlijk in zijn greep. Dat heeft ook een fijne kant, want je hoeft niks. En het leven gaat wel door zonder jou. En daar komen dan allerlei negatieve gedachtes bij en dat helpt niet.
Een combinatie van dingen die je helpen
Dus wat wel helpt is naar buiten, er op uit, beweging. En dan op zoek gaan naar die gevoelens die je onderdrukt. En dat kan op een aantal manieren.
Meditatie is een hele mooie rustige manier. Er zijn ook speciale meditaties voor depressie. Dan doe je 11 minuten per dag die meditatie en als je dat 40 dagen achter elkaar doet dan ga je echt merken dat dat helpt. Dat je echt iets aan het transformeren bent, zonder dat je daar allerlei gesprekken over hoeft te voeren.
Een andere manier is om yoga oefeningen te doen. Yoga gaat over beweging, jezelf in beweging zetten en dat is een vergelijkbare actie.
En dan heb je nog de gesprekken met een psychotherapeut, psychiater of psycholoog. In mijn geval als Integratieve Psychotherapeut ga je op zoek naar dat gevoel dat niet gevoeld wil worden. Dat ga je in verbinding brengen met de persoon. En daardoor komen ook bepaalde kwaliteiten weer terug en tot je beschikking. En ga je letterlijk weer opbloeien en groeien. Dat is echt prachtig.
Letterlijk over de drempel gaan
En dat vereist wel een bepaalde basis. Het is nou niet zo dat mensen met depressie zeggen ‘oh ja laten we dat maar doen’. Nee die moeten de drempel over en die moeten soms letterlijk aan de hand mee naar buiten genomen worden.
Na de depressie kom je in een totaal andere wereld
Dus het is eigenlijk heel mooi om met mensen op deze manier aan de slag te gaan, omdat het gaat over zingeving, over je essentie, over wie je ten diepste bent. En als dat weer vrij komt en als mensen dan weer gaan opbloeien dan zie je een hele heldere blik. Dan zie je mensen die bijna door je heen kijken, omdat ze transparant worden. Omdat ze contact hebben met zichzelf en vanuit dat contact met zichzelf in de wereld durven zijn, hun kwaliteiten in de wereld zetten en hun vreugde en energie weer delen. En dan zitten ze in een positieve spiraal en dat is prachtig om te zien.
Afsluitend, het was niet zo heel erg fijn om over depressie te schrijven of te beginnen. Ik vond het ook wel even lastig, ik werd ook emotioneel toen ik weer terug dacht aan mijn eigen ervaringen. En tegelijkertijd ligt er zo iets moois aan de horizon. Dat gun ik iedereen. Dus dit moest opgeschreven worden vandaag.
Wil je hierover in gesprek gaan of ken je iemand die hier in zit, of gun je iemand die hier in zit iets anders, of heb je zelf dit soort issues, laat het me weten. Ik help je graag. Ik wens je een hele fijne, zonnige dag.
Jacqueline
Om een van de andere artikelen te lezen, kun je op de desbetreffende titel klikken. Voor een overzicht van alle door mij geplaatste blogberichten op deze website klik je hier hier.
07 Mar 2022 - Hoe zorg je ervoor dat niet langs elkaar heen leeft?
Deze blog gaat over depressie. Nou niet bij uitstek een prettig onderwerp om te lezen, laat staan om over te schrijven. En toch is het belangrijk dat er dingen over gedeeld worden voel ik. Ik vertel in dit blog over mijn eigen depressieve gevoelens en wat ik gedaan heb om daar uit te komen. En ik vertel over hoe mooi het leven van iemand eruit ziet na een depressie.
Het verschil tussen een depressie en depressieve gevoelens
Het verschil tussen depressieve gevoelens en een depressie is dat depressieve gevoelens komen en gaan. Je maakt dingen mee, dat vind je rot en daar voel je je wat somber over, dat vind je niet fijn en dat gaat weer voorbij. Een depressie daarentegen blijft langer hangen als een zware wolk of zware wolken, donkere luchten die gewoon dagenlang, soms wekenlang, soms wel maandenlang blijven hangen.
Het effect voor de omgeving
Het is voor de persoon zelf heel moeilijk en voor de omgeving vaak nog veel meer. Of misschien wel evenveel. Ze voelen zich machteloos en proberen van alles om iemand er uit te halen. Ze proberen met man en macht alles te doen wat in hun vermogen ligt om degene waar ze van houden uit de depressie te halen. Het is een lange weg die aan ze vreet, waardoor ze zelf ook somberder worden, instabiel en soms ook fysieke klachten krijgen van de spanning die het met zich mee brengt. Uiteindelijk gaat het hier ook over balans, dat je niet alleen voor de ander gaat zorgen, maar dat je ook blijft kijken wat je zelf nodig hebt en dat je de zon ook voor jezelf kan laten schijnen. Soms helpt letterlijk afstand nemen door een weekendje weg te gaan en weer te genieten van de kleine dingen van het leven. En doordat jij het dan los laat kan degene die depressief is weer meer ruimte voelen, in plaats van het schuldgevoel dat er is omdat de ander zo graag wil dat het anders wordt en jij het nog niet anders kan.
Bang zijn voor depressie
Mijn eigen ervaring met depressieve gevoelens is van nog niet zo heel lang geleden. En ik weet nog toen ik student was aan de Nederlandse Academie voor Psychotherapie dat we een boekje hadden van Alice Miller, het drama van het begaafde kind. De helft van het boekje ging over de kwaliteiten die je hebt waardoor je therapeut wordt zoals gevoelig zijn, intuïtief, af kunnen stemmen op mensen, zorg voor mensen hebben, je niet begrepen voelen als kind door je omgeving omdat je zo gevoelig bent, en daar je weg in vinden. Dat paste als een handschoen en dat ging helemaal over mij. Het tweede deel van het boekje ging over depressie en dat tweede deel heb ik nooit willen lezen. En voor een therapeut betekent dat dat dan in je schaduw zit. Dat betekent dat depressie of depressieve gevoelens niet het gebied is waar je wil zijn, daardoor ontken je dat je het hebt en dat is zo sterk dat je er zelfs niets over kunt lezen. Natuurlijk wist ik dat wel, omdat ik daarvoor in opleiding was als therapeut, dat daar wat zat. En het heeft best lang geduurd voordat ik daar wat mee kon.
Mijn eigen ervaring met depressie
Tot eind februari 2015 een goede vriend van mij zelfmoord pleegde. Het kwam plotseling, het kwam onverwacht en van alle mensen die ik ken was hij de laatste van wie ik had verwacht dat het zou gebeuren. Ik heb veel verdriet gehad, acuut, ik was helemaal kapot van het nieuws. Ik geloofde het niet. Het was teveel om te kunnen bevatten. Ik heb alleen maar gehuild. En vervolgens probeerde ik ook door te gaan. Ik zat net op een nieuwe opdracht als interim manager en ging samen met een collega een organisatie verandering doorvoeren. Dus het was belangrijk dat we dat vanaf dag 1 goed gingen neerzetten. En dat heb ik gedaan zo goed en zo kwaad als dat ging. En op het nippertje las ik de rouwkaart waar op stond dat ik nog een half uur had om op het afscheid te komen, terwijl de reistijd ook een half uur was. Dus ik ben meteen in de auto gestapt om hem nog te zien en gedag te zeggen. En toen ik hem daar zag liggen geloofde ik het zeker.
Omgaan met het verdriet na de zelfmoord van een goede vriend
En in de periode daarna ben ik op de overlevingsstand gegaan, zoals ik dat doe. Harder werken, doorgaan. Ook wel geprobeerd ruimte te maken voor mijn gevoel. Ik probeerde het ook op de spirituele manier weg te werken met gedachtes als ‘het hoort bij het leven’ en ‘het is zijn keuze’. Ik probeerde het ook te begrijpen, dus ik heb nog gezocht naar van alles op internet. Ik heb de aantekeningen van onze gesprekken nagekeken om te kijken of hij daar al signalen had gegeven.
Ik heb filmpjes bekeken die hij gemaakt had en geprobeerd om daar een diepere boodschap in te vinden. En dat vond ik op zich ook wel. Toen ik terug hoorde wat hij zei met het nieuws wat ik wist, luisterde ik toch heel anders naar wat hij gezegd had. En dat raakte me ook wel en ik dacht ‘waarom heb ik het niet gezien en gehoord?’., ‘waarom is hij niet bij mij gekomen?’. Mogelijk wilde hij me geen schuldgevoel geven. En hij is wel naar een psychiater en psycholoog geweest, hij heeft wel hulp gezocht.
Gedachtes over de zinloosheid van het leven
Het duurde ook even en uiteindelijk belandde ik in een depressie, ik had in ieder geval zware depressieve gevoelens. Het leek wel alsof ik ook in zijn energie terecht was gekomen. Ik zat aan de keukentafel voorover gebogen, zodat ik niet te veel om me heen kon zien. En ik vroeg me af ‘waar gaat dit leven over’ ‘waar gaat het over in deze wereld, deze oppervlakkigheid, deze snelle maatschappij. En ik kon het antwoord niet vinden, sterk nog, ik werd er zo depressief van dat ik alleen nog maar voor me uit kon staren.
Hoe ik er weer uit kwam
En gelukkig vroeg mijn vriend me wat ik nodig had. En ik zei ik heb een wandeling nodig en appeltaart. We zijn gaan wandelen, gaan luchten, aarden, ik heb gepraat, mijn verhaal gedaan, verdriet gevoeld, de leegte gevoeld. En uiteindelijk waren dat stappen de goede kant op en heeft me dat heel erg geholpen.
De depressie dwingt je om tot je essentie te komen
Nu help ik ook mensen vanuit mijn rol als psychotherapeut en Kundalini Yoga leraar met depressie. En ik heb ontdekt dat de combinatie van praten, mediteren, yoga een hele goede sleutel is. En dan niet alleen gewoon praten, maar therapeutisch praten, interventies doen. Mensen voelen zich begrepen, gehoord.
Het gaat er feitelijk niet om om heel diep te tasten in het verleden en op zoek te gaan naar de oorzaken en medicatie voor te schrijven, zoals in de psychiatrie gebruikelijk is. Wat bovendien trajecten van jaren zijn. Maar het gaat er wel over om iets heel dieps wat verborgen is voor de persoon zelf weer tevoorschijn te halen. Het gaat over de zin van het leven, de reden waarom je hier bent als persoon, wat je hier komt brengen, wat je hier komt doen, dat je daar naar toe beweegt. Dat je zo zat wordt van alles wat je in het leven aan het doen bent, wat niet meer klopt, wat niet meer in lijn ligt met je ziel. Dat je dat gaat leven. En daar dwingt de depressie je eigenlijk toe.
De depressie vanuit de medische invalshoek bekeken
Vanuit medisch oogpunt gaat een depressie over een stoornis en dat betekent dat je medicatie moet nemen om je emoties te balanceren. Dat gaat erover dat je jarenlange gesprekken hebt met psychiaters die stapje voor stapje gaan zoeken naar het verleden en daar met je over gaan praten.
Verbinding maken met het gevoel dat je niet wilt voelen
Terwijl in mijn beleving gaat het heel erg over wat wil je niet voelen? Wat stop je weg? En als je die gevoelens toelaat en dat gaat voelen, maak je ruimte voor wie je helemaal bent. Als je stukken van jezelf verdringt, dan voel je geen verbinding meer met je essentie.
Kom in beweging
Vaak gaan mensen dan ook niet meer naar buiten of juist urenlang achter de TV zitten, in je bed liggen, computerspelletjes doen om maar af te leiden van dat waar het echt over gaat. En in een depressie gaat het erover dat je in beweging komt. Letterlijk. Dus je gaat naar buiten, je hebt een dagritme. Je zorgt er in ieder geval voor dat je elke dag in de frisse lucht komt. Aarden is enorm belangrijk. Aarden betekent met je voeten op de grond, contact maken met je gevoel, wandelen, je lichaam in beweging brengen. En vanuit die beweging dat alles wat je hebt vastgezet weer losmaken. Dat is eigenlijk de basis.
Kom weer onder de mensen
En als je dat licht van buiten weer ziet en dan is het ook belangrijk om contacten te maken, om sociaal te zijn, om onder de mensen te komen. Want je bent ergens ook heel erg eenzaam. En die eenzaamheid houd je eigenlijk in zijn greep. Dat heeft ook een fijne kant, want je hoeft niks. En het leven gaat wel door zonder jou. En daar komen dan allerlei negatieve gedachtes bij en dat helpt niet.
Een combinatie van dingen die je helpen
Dus wat wel helpt is naar buiten, er op uit, beweging. En dan op zoek gaan naar die gevoelens die je onderdrukt. En dat kan op een aantal manieren.
Meditatie is een hele mooie rustige manier. Er zijn ook speciale meditaties voor depressie. Dan doe je 11 minuten per dag die meditatie en als je dat 40 dagen achter elkaar doet dan ga je echt merken dat dat helpt. Dat je echt iets aan het transformeren bent, zonder dat je daar allerlei gesprekken over hoeft te voeren.
Een andere manier is om yoga oefeningen te doen. Yoga gaat over beweging, jezelf in beweging zetten en dat is een vergelijkbare actie.
En dan heb je nog de gesprekken met een psychotherapeut, psychiater of psycholoog. In mijn geval als Integratieve Psychotherapeut ga je op zoek naar dat gevoel dat niet gevoeld wil worden. Dat ga je in verbinding brengen met de persoon. En daardoor komen ook bepaalde kwaliteiten weer terug en tot je beschikking. En ga je letterlijk weer opbloeien en groeien. Dat is echt prachtig.
Letterlijk over de drempel gaan
En dat vereist wel een bepaalde basis. Het is nou niet zo dat mensen met depressie zeggen ‘oh ja laten we dat maar doen’. Nee die moeten de drempel over en die moeten soms letterlijk aan de hand mee naar buiten genomen worden.
Na de depressie kom je in een totaal andere wereld
Dus het is eigenlijk heel mooi om met mensen op deze manier aan de slag te gaan, omdat het gaat over zingeving, over je essentie, over wie je ten diepste bent. En als dat weer vrij komt en als mensen dan weer gaan opbloeien dan zie je een hele heldere blik. Dan zie je mensen die bijna door je heen kijken, omdat ze transparant worden. Omdat ze contact hebben met zichzelf en vanuit dat contact met zichzelf in de wereld durven zijn, hun kwaliteiten in de wereld zetten en hun vreugde en energie weer delen. En dan zitten ze in een positieve spiraal en dat is prachtig om te zien.
Afsluitend, het was niet zo heel erg fijn om over depressie te schrijven of te beginnen. Ik vond het ook wel even lastig, ik werd ook emotioneel toen ik weer terug dacht aan mijn eigen ervaringen. En tegelijkertijd ligt er zo iets moois aan de horizon. Dat gun ik iedereen. Dus dit moest opgeschreven worden vandaag.
Wil je hierover in gesprek gaan of ken je iemand die hier in zit, of gun je iemand die hier in zit iets anders, of heb je zelf dit soort issues, laat het me weten. Ik help je graag. Ik wens je een hele fijne, zonnige dag.
Jacqueline
Geplaatst op 07 Nov 2016 door Jacqueline
